دمیتری نارکیسو مامین سیبریاک در یکی از شهرهای قدیمی‌معدنچیان اورال بزرگ شد. از کودکی در آن شهر قدیمی‌صنعتی شاهد کار طاقت فرسا بد مستی‌ها ظلم و بیداد ثروت‌های بادآورده ای که یک شبه بر باد می‌رفت بود. از این رو خمیر مایه همه داستان‌ها و قصه‌هایش کار کمر شکن، سرودها وزیبایی‌های ساده سرزمین پهناور است. سالها دور از زادگاهش در دانشگاه پترزبورگ جراحی و حقوق خواند با این همه هرگز عشق و محبت فرزندی خود را به اورال از دست نداد مردم او را خونیانگر کوهستانهای اورال می‌خوانند. مامین سیبیریاک قریب صد و سی اثر برای کودکان نوشته بود معروفترین آنها کتاب جالبی است درباره جانوران به نام قصه‌ها آلیو نوشکا و همچنین داستان‌های زمستان در استودیونایا، فرزند خوانده و یک شکارچی که در آنها طبیعت اورال و زندگی معنوی عالی انسان زحمتکش روس به طور شاعرانه ای توصیف شده است. مامین سیبیریاک در سال ۱۹۱۲ در سن شصت سالگی رخت از جهان بربست.
